ប្រមាណអំឡុងឆ្នាំ ៣៣៥-៣០៣ មុនគ.ស.
ការដែលអាឡិកហ្សានឌើរដ៏អស្ចារ្យឡើងសោយរាជ្យជាស្ដេចនៅនគរម៉ាសេដូន (នៅក្រិកខាងជើងបំផុត) គឺជាពេលវេលានៃការកត់ពីចំណុចបញ្ចប់នៃចក្រភពពើស៊ី។ ក្រោយពេលដែលទីក្រុង-ខេត្តផ្សេងៗនៅក្រិកបានផ្ដល់ភក្ដីភាព និងភាពស្មោះត្រង់ដល់គាត់ ហើយបូករួមនឹងភាពខ្លាំងក្លារបស់គាត់ ដូច្នេះនៅពេលដែលលោក អាឡិកហ្សានឌើរ ទៅច្បាំង ការនោះបានជួយគាត់ក្នុងការវាយយក (ជាលំដាប់លំដោយ) ទឹកដីដែលធ្លាប់ជាកម្មសិទ្ធិរបស់សាសន៍ពើស៊ី ក្នុងរយៈពេលតែ១២ឆ្នាំ។ មិនយូរប៉ុន្មានក្រោយនោះមក គាត់ក៏បានស្លាប់ក្នុងអាយុ៣៣ឆ្នាំនៅស្រុកបាប៊ីឡូន (ឆ្នាំ៣២៣ មុនគ.ស.)។ ទឹកដីដែលគាត់បានវាយយកក៏ត្រូវបានបែងចែកគ្នាក្នុងចំណោមមេទ័ពរបស់គាត់ ហើយពួកគេតែងតែឈ្លោះដណ្ដើមអំណាចគ្នាឥតឈប់ឈរ។ ពួកគេបានធ្វើបែបនេះរហូតសល់ដីដូចដែលមានបង្ហាញក្នុងរូបភាពនេះ (ប្រមាណឆ្នាំ ៣០៣ មុនគ.ស.)។
